ابوعبدالله احمد بن حرب نیشابوری مروزی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله احمد بن حرب
نیشابوری مروزی (حدود ۱۷۵-۲۳۴ هـ)، محدث، صوفی و عارف در
قرن سوم هجری قمری و استاد
محمد بن کرام رئیس
فرقه کرامیه بوده است.
ابوعبدالله احمد بن حرب بن عبدالله بن
سهل نیشابوری مروزی، اهل
نیشابور و به گفته برخی، از مردمان
مرو بود.
نیشابوری را فردی زاهد و عابد خوانده‌اند، اما
زهد و
عبادت او، مانع از شرکت جستن وی در
جنگ و
جهاد نبود.
ذهبی می‌نویسد:
نیشابوری در جنگی که در سال‌های پس از ۲۲۰ هـ در سرزمین ترک و
روم رخ داد، شرکت داشت و پیروزی بزرگی به دست آمد.
تاریخ و محل ولادت احمد
نیشابوری به درستی روشن نیست. ذهبی گوید که
نیشابوری به هنگام مرگ ۵۸ سال داشت،
در این صورت باید ولادت وی در حدود ۱۷۵ هـ بوده باشد.
احمد
نیشابوری، در نیشابور اقامت داشت، ولی برای فراگیری دانش به بلاد مختلفی چون
بصره،
بغداد و
کوفه مسافرت کرد و از شیوخ آنجا بهره برد.
از استادان برجسته‌ای چون
سفیان بن عیینه، ابواسامه،
ابوداود طیالسی و
مکی بن ابراهیم حدیث شنیده و روایت کرده است.
وی در نیشابور حلقه تدریس داشت و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است.
افرادی مانند
ابوالازهر،
سهل بن عمار،
احمد بن نصیر خفاف و
عباس بن حمزه از شاگردان او بوده و از وی حدیث نقل کرده‌اند. مشهورترین شاگرد
نیشابوری، محمد بن کرام رئیس فرقه کرامیه بوده که از وی حدیث آموخته است، از این‌رو کرامیه وی را از پیروان آیین خویش دانسته و وی را گرامی می‌دارند.
احمد
نیشابوری، به سال ۲۳۴ هـ از دنیا رفت.
آثار و تالیفات احمد
نیشابوری عبارت‌اند از: کتاب الاربعین، کتاب عیال الله، کتاب الزهد، کتاب الدعاء، کتاب الحکمه، کتاب المناسک و کتاب التکسّب.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۵۷، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله احمد بن حرب
نیشابوری مروزی».
