ابوطالب بن میرزابیک فندرسکی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوطالب بن میرزابیک فندرسکی اصفهانی، از ادبا و دانشمندان
اصفهان در
قرن یازده و دوازده هجری بوده است.
میرزا ابوطالب بن میرزا بیک فندرسکی اصفهانی، شاعرادیب منجّم محقّق مدقق
فقیه محدّث حکیم. در
اعیان الشّیعه گوید: شاگرد
آقاحسین خوانساری و
محقّق سبزواری بوده است، و در
ریحانه الادب به نقل از صاحب
ریاض العلماء گوید: از تلامذه
علاّمه مجلسی است، و با میرزا عبداللّه افندی معاصر و شریک درس بوده است.
صاحب اعیان الشّیعه او را نواده پسری
میرفندرسکی نوشته؛
لکن
علاّمه تهرانی مینویسد: امیرابوطالب بن میرزابیک
سبط امیرابوالقاسم فندرسکی و به گمان من، مادرش دختر امیرابوالفتح مشهور به میرِمیران فرزند
میرابوالقاسم فندرسکی میباشد.
سال
وفات او معلوم نیست؛ امّا تا سال ۱۱۰۰ق در قید حیات بوده است.
وی تالیفات بسیار دارد، و از آن جمله است:
۱. بیان
بدیع در صناعات بدیعیّه، مطبوع؛
۲. ترجمه شرح
لمعه به فارسی؛
۳. توضیح المطالب شرح بر خلاصه الحساب؛
۴. تکمله حمله حیدری (سروده باذل مشهدی)؛
۵. حاشیه بر
اصول کافی؛
۶. حاشیه بر
تفسیر بیضاوی؛
۷. حاشیه بر شرح لمعه؛
۸. حاشیه بر حاشیه خفری بر
الهیات شفا؛
۹. حاشیه بر
معالم؛
۱۰. حاشیه یا شرح بر
شافیه ابن حاجب؛
۱۱. دیوان اشعار؛
۱۲. ساقینامه؛
۱۳. غزوات حیدری (شاید همان تکمله حمله حیدری باشد)؛
۱۴. المنتهی، در نجوم؛
۱۵. مجمع البحرین، به فارسی؛
۱۶. نگارخانه چین (مثنوی).
مهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۸.