ابوسلیمان زید بن وهب جهنی کوفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی (م۹۶ هـ)، از بزرگان
تابعین، محدثان موثق
کوفه و از اصحاب
امام علی (علیه‌السّلام) و فرزندانش بود.
ابوسلیمان زید
بن وهب جُهنی کوفی همدانی،
دوران جاهلیت را درک کرد.
در زمان حیات
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اسلام آورد، ولی حضرت را درک نکرد.
به قصد دیدار پیامبر (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) بار سفر بست و به سوی او هجرت کرد، ولی موفق به دیدار وی نگردید، در راه بود که رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) وفات یافت.
او ساکن کوفه بود
و از خواص
یاران امام علی (علیه‌السّلام) و فرزندانش بود
و از آن حضرت حدیث آموخت،
چنان‌که
قرآن را نزد
ابن‌مسعود فراگرفت.
گویند که او از بزرگان تابعان
و از محدثان
ثقه بود و روایات زیادی نقل کرده است.
ایشان سفری نیز به
شام داشت.
در زمان
خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی (علیه‌السّلام) در
جنگ صفین،
خوارج و
نهروان در رکاب آن حضرت بود.
همراهی و گفت‌وگوی زید با
امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) در
مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد
اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) دارد.
زید
بن وهب از
ابوذر غفاری، ابن‌مسعود و جمعی دیگر روایت نقل کرده است.
راویانی چون
اعمش،
حکم بن عیینه،
سلمة بن کهیل،
و
ابومنصور جهنی و نیز صاحبان
صحاح سته از طرق متعدد
از او حدیث نقل کرده‌اند.
زید
بن وهب در سال ۹۶ هـ درگذشت.
در تاریخ وفات او اختلاف است.
کتاب خطب امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) اثر زید
بن وهب است.
او اولین کسی بود که خطبه‌های امیرمؤمنان را در روزهای جمعه و اعیاد و دیگر مناسبت‌ها جمع‌آوری نمود.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۵۰، برگرفته از مقاله «ابوسلیمان زید
بن وهب جُهنی».
•
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، ج۱، ص۳۷۱.
