شهر بن حوشب اشعری (متوفای ۱۱۱)؛ مفسری که از اصحاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل روایت داشته و همچنین بسیاری از اقران و تابعان از ایشان روایت کرده‌اند.
ابوسعید شهر بن حوشب اشعری (متوفای ۱۱۱)؛ از ام‌سلمه و بلال (موذن پیامبر) و سلمان فارسی و ابوذر و ابوسعید خدری و ابوعبید (آزاد شده پیامبر) و جابر و ابوامامه، روایت کرده است. بسیاری از اقران وی و نیز بسیاری از تابعان از او روایت کرده‌اند.
احمد بن حنبل او را موثق دانسته و از او به نیکی یاد کرده است. ترمذی از بخاری چنین نقل کرده است: حدیث شهر بن حوشب نیکو و شان او والا و استوار است. ابن معین از او به ثبت ثقه یاد کرده است. عجلی نیز او را تابعی و ثقه دانسته است.
البته حجاج دوران امامت امام باقر (علیه‌السّلام) را درک نکرده است؛ زیرا هلاکت او در سال ۹۵، سال وفات امام سجاد (علیه‌السّلام) بوده است. بنابراین، فخر رازی روایت یاد شده را درباره محمد بن حنفیه آورده است،
ولی ممکن است نقل روایت از امام باقر (علیه‌السّلام) در دوران حیات پدرش بوده باشد یا در همان سال وفات پدر که پایان عمر حجاج نیز بوده است. پوشیده نماند همین رابطه شهر بن حوشب با خاندان رسالت و علاقه او به اهل بیت (علیهم‌السلام)، موجب گردیده است تا برخی از عامه او را مورد طعن قرار دهند.
[۷]ر. ک: ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۷۰.
ولی طبرسی و قمی، بیشتر از طریق ابوحمزه و به واسطه شهر بن حوشب از امام محمد باقر (علیه‌السّلام) روایت می‌کنند. مفسران ابنحوشب را در روایات تفسیری، بیشتر در ردیف ضحاک و دیگر اتباع تابعان قرار داده‌اند.
