ابوسعید خلیل بن ابی‌الرّجاء بدربن ثابت رارانی اصفهانی صوفی، از محدّثین و عرفای اصفهان در قرن ششم هجری است. وی در سال ۵۰۰ یا ۵۰۲ق در خانواده‌ای اهل فضل و علم متولّد شد. از محضر علماء و محدّثین بسیاری بهره برد. و از آنها حدیث شنید. در تصوف نیز مرید حمزة بن عباس علوی بوده و سرانجام در سال ۵۹۶ق وفات یافته است.
[۱]ابن‌فوطی، عبدالرزاق بن احمد، تلخیص مجمع الآداب، ج۲، جزء۴، ص۷۵۲.
«راران» که امروزه «رارون» یا «رهروان» نیز گفته می‌شود قبلاً از دهات منطقه جی اصفهان بوده و اکنون از محلاّت شرق اصفهان است و مناره‌ای تاریخی از قرن ششم هجری هنوز در آنجا برپاست.
