• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوحمزه ثمالی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ابوحمزه ثمالی.


ابوحمزه ثابت بن دینار ثمالی۱۵۰ق)، از راویان و محدثان مورد اعتماد شیعه و از اصحاب امام سجاد، امام باقر، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) بود و از آن بزرگواران حدیث شنیده و روایت کرده است.



ابوحمزه ثابت بن دینار ثمالی کوفی ازدی، ثمالی منسوب به بنی ثماله، تیره‌ای از قبیله ازد است. اما شیخ صدوق وی را منسوب به بنی ثعل، تیره‌ای از قبیله طیّ دانسته و گفته است که چون ابوحمزه در بین ثماله می‌زیست، به ثمالی معروف گشت.


ابوحمزه ثمالی از اصحاب امام سجاد، امام باقر، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) بود و از آن بزرگواران حدیث شنیده و روایت کرده است. از روایتگرانی چون انس، شعبی و اصبغ بن نباته نیز روایاتی نقل کرده است.
محدثان معروفی چون هشام بن سالم، مفضل بن عمر، محمد بن مسلم، وکیع و ثوری از ابوحمزه روایت کرده‌اند.


ابوحمزه از محدثان مورد اعتماد و عادل بود و افتخار خدمتگذاری امام سجاد (علیه‌السّلام) را داشت. امام صادق (علیه‌السّلام) او را سلمان زمان خویش خطاب کرده و در روایتی از امام رضا (علیه‌السّلام)، وی لقمان زمان خویش دانسته شده است.
نجاشی می‌گوید که سه تن از پسران ابوحمزه به نام‌های نوح، منصور و حمزه در حادثه قیام زید بن علی بن حسین (علیه‌السّلام) به همراه زید به شهادت رسیدند.
وی پسران دیگری نیز داشته که از محدثان مورد اعتماد شیعه بوده‌اند.


آثار ابوحمزه عبارت‌انداز:



ابوحمزه سرانجام در سال ۱۵۰ق درگذشت. در تاریخ وفاتش اختلاف است. (دیگر منابع: )


۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۴۶.    
۲. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۲۵۶.    
۳. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۴۴.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۱۵.    
۵. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۵۵.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۶۳.    
۷. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۱.    
۸. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۷.    
۹. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۵۶.    
۱۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۵-۱۳۶.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۲۸۲.    
۱۲. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۳، ص۱۴۷.    
۱۳. ابن حبان، محمد بن حبان، المجروحین، ص۲۰۶.    
۱۴. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۱.    
۱۵. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۴۴.    
۱۶. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۵۶.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۱۵.    
۱۸. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۵۸.    
۱۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۱۵.    
۲۰. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۵۸.    
۲۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۱۶.    
۲۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۴۳.    
۲۳. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۲۹۳۰.    
۲۴. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۰.    
۲۵. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۴۴.    
۲۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۱۵.    
۲۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۲۶۰.    
۲۸. عقیلی، محمد بن عمرو، الضعفاء الکبیر، ج۱، ص۱۷۲.    
۲۹. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۱۰.    
۳۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۲۹۲.    
۳۱. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۸۵.    
۳۲. شیخ طوسی، الفهرست، ص۴۱.    
۳۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۶.    
۳۴. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۴.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ثابت ثمالی»، ج۱، ص۲۱۲-۲۱۳.






جعبه ابزار