ابوجعفر احمد بن منیع اصم بغدادی بغوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر احمد
بن منیع
بن عبدالرحمن اصم بغدادی بغوی (۱۶۰-۲۴۴ هـ)، از محدثان مورد اعتماد
اهل‌سنت در
قرن دوم و سوم هجری قمری بود.
ابوجعفر احمد
بن منیع
بن عبدالرحمان اصم بغدادی بغوی، اصالتاً اهل مرورود و جد مادری
ابوالقاسم بغوی بود،
ولی در
شهر بغداد می‌زیست.
ولادت او را به سال ۱۶۰ هـ دانسته‌اند.
او
محدث و
حافظ بود و به گفته رجال‌نویسان اهل‌سنت، در این زمینه مورد اعتماد به شمار می‌رفت.
او از افرادی مانند هشیم و
سفیان بن عیینه روایت نقل کرده و شیوه‌های قرائت به روش حفص را از
حسین مروزی فرا گرفت.
پیشوایان شش‌گانه حدیث از او حدیث نقل کرده‌اند، ولی بخاری با واسطه از او روایت نقل کرده است.
نوه او ابوالقاسم بغوی
و
عبدالله بن ناجیه در زمره راویان اویند.
ابوجعفر اصم، در سال ۲۴۴هـ در بغداد درگذشت.
احمد اصم، مسندی را گردآوری و تصنیف کرده است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۱۶، برگرفته از مقاله «احمد اصم».
