ابوجعفر احمد بن محمّد بن عبدالعزیز عبّاسی، از محدّثیناصفهان در قرن ششم هجری است. او نقیب هاشمییّن بوده، و ابن عماد حنبلی و شمسالدین ذهبی او را با این عبارت ستوده است: «کان صالحاً متواضعاً فاضلاً مسنداً». در بغداد و اصفهان حدیث روایت نموده، و در سال ۵۵۴قوفات یافته است.