ابوجعفر احمد بن مجاهد بن محمّد بن عبداللّه مدینی، از محدّثینقرن سوم هجری است. وی اصلاً از اهالی مدینه (شهرستان) اصفهان بود، سپس در محلّه کوشک ساکن شد، و سرانجام به قریه «خرجان» رفت، و در سال ۲۹۰ق در آن جا وفات نمود. وی از ابوبکربنابوشیبه، عثمان بنابوشیبه، عبداللّه بن عمر بن ابان روایت نموده است. طبرانی در معجم الصّغیر از او نقل حدیث کرده است.
