ابوبکر احمد بن حسین اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوبکر احمد بن حسین اصفهانی (
۲۹۵-
۳۸۱ق) از علما و قاریان برجسته
قرن چهارم هجری قمری، اهل
اصفهان و ساکن
نیشابور بود. او در نیشابور به دنیا آمد و در شهرهای مختلفی چون
سمرقند،
بغداد،
کوفه و
دمشق به تحصیل
علم قرائت و
حدیث پرداخت. احمد بن حسین در نیشابور به تدریس مشغول شد و به عنوان پیشوای عصر خود در قرائت و رسمیت دهنده به قرائات ده گانه شناخته می‌شود. وی در سال ۳۸۱ هجری درگذشت.
ابوبکر احمد بن حسین بن مهران اصفهانی نیشابوری دینوری ملقب به ابن مهران،اصلش از اصفهان و ساکن نیشابور بود.
در سال ۲۹۵ هجری گویا در نیشابور به دنیا آمد. از دوران نوجوانی در نیشابور به کسب علم و دانش پرداخت و از بزرگان آن شهر چون
ابوبکر بن خزیمه،
احمد بن محمد ماسرجیسی،
ابوالعباس سراج و
مکی بن عبدان حدیث آموخت.
ابن مهران مدتی نیز در سمرقند به آموختن علم قرائت همت گماشت و از استادان آن دیار چون
ابوبکر بن محمد بن محمد بن بخاری و
ابوعلی محمد صفار بهره برد. سپس برای ادامه تحصیل رهسپار سرزمین‌های غربی شد و از قاریان بزرگ
عراق و
شام بهره گرفت. در بغداد و کوفه و دمشق از
ابوبکر محمد بن حسن نقاش،
زید بن علی عجلی و
ابوالحسین اخرم و صوری علم قرائت آموخت و سپس به نیشابور بازگشت و به تدریس مشغول شد.
حاکم نیشابوری،
ابن مسرور،
ابوسعد احمد بن ابراهیم مقری و عبدالرحمان از ابن مهران روایت کرده‌اند
و
مهدی بن طراره نزد وی علم قرائت آموخت.
رجال نویسان
اهل سنّت او را پیشوای عصر خود در قرائت،رسمیت دهنده به قرائات ده گانه، مقری و محدث معرفی کرده‌اند.
آثاری به شرح ذیل به ابوبکر نسبت داده‌اند: الغایه، غرائب
القرآن، الشامل، قرائة ابی عمرو،
وقوف القرآن، الانفراد، شرح المعجم، شرح التحقیق، اختلاف عدد السور، رئوس الآیات،
الوقف و الابتداء، قرائة عبد بن عمرو، علل کتاب المبسوط، آیات
القرآن، الاتفاق والانفراد، المقطع والمبادی،
المدات، الاستعاذه.
ابوبکر در سال ۳۸۱ هجری از دنیا رفت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوبکر اصفهانی»، ج۲، ص۷۳.
