ابوالمظفّر بنمحمّدبنثابتبن حسن بن علی خجندی، از فقهای شافعیاصفهان در قرن پنجم هجری است. ریاست شافعیان اصفهان به عهده او بود، و علاوه بر آن به تدریس و وعظ و صدور فتوا مشغول بود. عاقبت از اصفهان به ری رفت، در این شهر که اختلاف بین شیعیان و سنیان آن شدت یافته بود، در هنگام وعظ در آن جا به دست ابوالفتح سنجری که از علویان ری بود در سال ۴۹۶ق کشته شد، و در مسجد جامع ری مدفون گردید.
