• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالقاسم بن محفوظ بغدادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوالقاسم بن محفوظ بغدادی (قرن ۴ق) منجم و مولف قرن چهارم هجری قمری در بغداد بوده که در زمان مقتدر عباسی (۲۹۵-۳۲۰ق) فعالیت می‌کرد.



درباره ابوالقاسم بن محفوظ جمال الدین بغدادی اطلاعات چندانی در دست نیست؛ اما به احتمال فراوان و بر اساس لقبش، اهل بغداد بوده است.
به هر حال آنچه در دست است نشان می‌دهد او منجم بود و در زمان مقتدر عباسی (۲۹۵-۳۲۰ق) می‌زیست و اثری در احکام نجوم و هیئت نگاشت که در اصطلاح، زیج نام دارد و او آن را از چند زیج که در دوره‌های پیش از او نوشته شده بود گردآوری کرده است. در این زیج که در یک جلد بزرگ نگاشته شده، تاریخ و موسم‌ها و همچنین نام خلیفه‌ها بیان شده است.
بروکلمان می‌نویسد: وی این زیج را در حدود ۳۱۰ هجری نوشته و در پاریس موجود است. اثر دیگری نیز با عنوان رسالة فی استخدام الاسطرلاب داشته که در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود.
[۲] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۲۱۲.

تاریخ درگذشت ابوالقاسم به دست نیامد.(دیگر منابع:)


۱. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۹۶۶.    
۲. بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۲۱۲.
۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۱۱۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالقاسم بغدادی»، ج۲، ص۶۶.






جعبه ابزار