ابوالقاسم اسماعیل بن محمّد بن احمد بن محمّد بن سعید بنضراربن مساور بن موسی بن مساور ضبّی اصفهانی، از محدّثیناصفهان در قرن پنجم و ششم هجری است. سمعانی از او حدیث شنیده، و او را چنین توصیف کرده است: «کان شیخا جلیل القدر متمیّزا ملیح الخطّ حسن الاخلاق». تولّدش در حدود سال ۴۶۰ق روی داده است. او از ابوبکر محمّد بن احمد بن اسید مدینی، سیّدابوطالب علیّ بن حسین علوی حسنی و اباعمرو عبدالوهاب بن منده حدیث شنیده است.
