ابوالفتح علی بن حسین طغرایی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفتح علی بن حسین طغرایی اصفهانی، از وزرا و ادبای قرن پنجم هجری قمری در اصفهان بوده است.
ابوالفتح علی بن حسین اردستانی طغرایی ملقّب به «مجیرالدّوله» و «مجیرالملک»، از وزراء و بزرگان علم و ادب قرن پنجم هجری قمری در
اصفهان بوده است.
او در اردستان متولّد و در آنجا و اصفهان تحصیل کرد و در‌اندک زمانی در فن ترسّل و انشاء مشهور شد.
او در زمان سلطنت
ملکشاه سلجوقی و وزارت
خواجه نظام‌الملک، سمت طغرانویسی را برعهده گرفت و به «مجیرالدّوله» ملقّب شد و سمت نایب وزیر رسائل را برعهده گرفت.
پس از مرگ ملکشاه به خدمت
سنجر درآمد و وزیر او شد و لقب «مجیرالملک» گرفت. عاقبت فخرالملک (فرزند ارشد نظام الملک با تحریک کردن درباریان
سنجر و مادر سلطان و سعایت نزد
سنجر باعث بدبینی
سنجر نسبت به او شد و در سال ۴۹۰ق سلطان
سنجر که به همراه مجیرالملک و فخرالملک برای سرکشی به خراسان و خوارزم می‌رفت، به محض رسیدن به آنجا مجیرالملک را عزل و فخرالملک را به وزارت منصوب کرد.
مجیرالملک پس از مدت‌ها حبس، با دادن رشوه به سلطان
سنجر به عنوان سفیر او به غزنین رفت و تا آخر عمر آنجا ماند و ندیم بهرام شاه شد. سال درگذشت او معلوم نیست.
امیر معزی در اشعار خود او را مدح کرده و
امام محمّد غزالی سه نامه خطاب به او نوشته که در کتاب «فضائل الامام فی رسائل حجه الاسلام» آمده است. برخی منابع به اشتباه نام او را عبدالمجید نوشته‌اند که صحیح نیست.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۰۲.
