ابوالخیر صالح بن ابی‌حماد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه رازی، از اصحاب
امام جواد،
امام هادی و
امام حسن عسکری (
علیهم
السّلام) و از محدثان
شیعه در عصر امام حسن عسکری (علیه
السّلام) بود.
ابوالخیر صالح
بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه
رازی، اهل
ری بود.
شیخ طوسی او را از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری (
علیهم
السّلام) دانسته
و در نسخه‌ای از رجال، نام او در زمره کسانی که از
ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند، آمده است.
او از
حسن بن علی وشاء و
اسماعیل بن مهران روایت نقل کرده
و روایتگران معروفی مانند
سکونی،
سهل بن زیاد و
سعد بن عبدالله اشعری از او روایت کرده‌اند.
رجال‌شناسان درباره منزلت روایی ابوالخیر اختلاف نظر دارند.
نجاشی امر او را پوشیده و مبهم می‌داند و با عبارت «یعرف و ینکر» (احادیث او گاهی مانوس و گاهی نامانوس‌اند) از او یاد کرده
و
ابن‌غضائری او را ضعیف می‌داند،
اما
کشّی به نقل از
فضل بن شاذان آورده که فضل از او خشنود بود و او را
مدح می‌گفته است.
در مجموع، بسیاری از رجال‌نویسان مانند جزائری،
مامقانی و
ابوالقاسم خوئی به وثاقت و جلالت او میل کرده یا بدان قائل شده‌اند.
کتاب‌های خطب امیرالمومنین (علیه
السّلام) و نوادر از ابوالخیر است که
سعد بن عبدالله آنها را روایت کرده است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، ج۱، ص۴۰۰، برگرفته از مقاله «ابوالخیر صالح
بن سلمه رازی».
