ابوالحسن بن محمدکاظم صفای جاجرمی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن بن محمدکاظم صفای جاجرمی اصفهانی، از دانشمندان و ادبای
قرن سیزدهم هجری در
اصفهان بوده است.
ملاّ ابوالحسن جاجرمی خراسانی متخلّص به «صفا» فرزند ملاّمحمّدکاظم متخلّص به «اداء»، عالم فاضل کامل، شاعر ادیب بارع، از دانشمندان و ادبای قرن سیزدهم هجری. وی پس از تحصیل معقول و منقول، در
تهران، معلّم محمّدتقی میرزا قاجار بوده، و سپس به
اصفهان آمده، و در آن جا ساکن شده است. در سرودن
شعر فارسی، عربی و ترکی استاد، و در علوم مختلف، مهارت داشته، و عمر را به تحقیق و تالیف سپری نموده است.
سال وفاتش معلوم نیست.
این کتب و رساله‌ها از آثار او است:
۱. اخلاق الاولیاء؛ منظومه فارسی خطاب به فرزندش نصراللّه که در سال ۱۲۳۹ سروده،
و نسخه آن در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران به شماره ۲۶۰۶ موجود است.
۲.اخلاق؛ به فارسی.
۳. برکات القائم لایقاظ النّائم؛ در
اخلاق، که در سال ۱۲۳۰ق تالیف شده، و به شماره ۲۷۷۰ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
۴. تحفه الامیر؛ که در آن به قدر ثلث قرآن را تفسیر نموده است.
۵. جهادیّه؛ رساله‌ای است در
وجوب جهاد، به فارسی که در جریان جنگ‌های
ایران و
روسیه نوشته، و در جمعه ۲۶
جمادی‌الاوّل ۱۲۳۸ق از تالیف آن فراغت یافته است. نسخه آن در کتابخانه حاج
شیخ عبّاس قمی در
مشهد مقدّس بوده است.
۶. رساله در جبر و اختیار؛ که آن را در سال ۱۲۲۹ق برای میرزا محمّدتقی میرزا قاجار تالیف نموده است.
۷. دیوان صفای جاجرمی؛
۸. رایات الاجتهاد؛ که در اصفهان تالیف شده.
۹. سؤال و جواب؛ در
عصمت و سؤالاتی است که جاجرمی از
حکیم ملاّعلی نوری پرسیده است.
۱۰. هدیه المکیّه؛ که آن را در هنگام تشرّف به
حجّ در سال ۱۲۴۵ق به نظم کشیده است.
۱۱.
ینابیع الحکمه؛ در مواعظ و اخلاق به فارسی، که در
شعبان ۱۲۴۰ق تالیف شده، و در سال ۱۳۰۴ق به طبع رسیده است.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۵۸.
