در بترون متولد شد و همراه پدر به حلب رفت. تاریخ ولادت او معلوم نیست، چون هنگام مرگ (۱۰۳۹) حدوداً نودسال، و هنگام مهاجرت به حلب چهارده سال داشته، احتمالاً در ۹۵۰ به دنیا آمده است.
او نزد علمای عصر خود درس خواند و در مباحث دینی و تفسیر صاحبنظر شد. همچون پدرش گرایش صوفیانه داشت و پس از او، واعظ و خطیب مسجد جامع حلب شد. مدتی قاضی قدس و مدینه بود، ولی سرانجام مفتی حلب شد. از صفات بارز او بخشندگی و جوانمردی بود؛ ازینرو شاعران معاصرش او را مدح کرده اند.