ابوالاصبغ، عبدالعزیز بن مروان بن حکم بن ابیعاص بن امیه، پدرِ عمر بن عبدالعزیز است. مادر عبدالعزیز، لیلی، دختر زیّان بن اصبغ کلبی است. عبدالعزیز از سال ۶۵ ق کارگزار مصر بود و تا زمان وفاتش نیز در این منصب باقی ماند. او مردی هوشیار، محتاط و نسبت به امور مملکتی آگاه و بصیر و نیز مردی شجاع و بخشنده بود. از نمونههای بارز کرم و بخشندگیاش آن بود که هر روز هزار کاسه غذا بر گرد خانهاش میگذاشت تا نیازمندان از آنها بخورند. او سرانجام به سال ۸۵ قمری درگذشت. عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۵۵. |