ابوبکر عبداللّه بنمحمّدبنمحمّدبن فورک بن عطاء بن عبداللّه بن مهیار معروف به «قباب مقری»، از محدّثانفقهاء و قاریان قرآن در قرن چهارم هجری است. در اصفهان ساکن بوده، و از عبداللّه بنمحمّدبن سلام، عبداللّه بنمحمّدبن نعمان، علیّ بنمحمّد ثقفی و ابن ابی‌عاصم روایت نموده است. ابوبکر محمّدبنادریسجرجرایی از او استماع حدیث کرده است. وی در نیمه ذی قعده ۳۷۰ق وفات یافت.
