ابوبکر عبداللّهبن محمّد بن محمّد بن فورک بن عطاء بنعبداللّهبن مهیار معروف به «قباب مقری»، از محدّثانفقهاء و قاریان قرآن در قرن چهارم هجری است. در اصفهان ساکن بوده، و از عبداللّهبن محمّد بن سلام، عبداللّهبن محمّد بن نعمان، علیّ بن محمّد ثقفی و ابن ابیعاصم روایت نموده است. ابوبکر محمّد بن ادریس جرجرایی از او استماع حدیث کرده است. وی در نیمه ذی قعده ۳۷۰ق وفات یافت.