ابن‌ساوجی محمد بن سعد نخجوانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن‌ساوجی محمد بن سعد نخجوانی اصفهانی، شاعر، ادیب، خطّاط و از دانشمندان
قرن هشتم هجری بوده است.
ابوالمحاسن محمّد بن سعد بن محمّد نخجوانی معروف به «ابن ساوجی» شاعر، ادیب، خطّاط و دانشمندان قرن هشتم هجری بوده است. اصالتا از اهالی
نخجوان است. ظاهرا مدّتی در
ساوه بوده، سپس در سلطانیه اقامت گزیده، و سرانجام به
اصفهان آمده است. در نوشتن خطّ نسخ مهارت داشته، و آثاری را کتابت نموده است. فرزندش ابوطاهر محمّد نیز از ادباء و فضلاء بوده است. سال
وفات او به دست نیامد؛ ولی تا سال ۷۳۲ق در قید حیات بوده است.
کتب زیر از آثار او است:
۱. ترجمه المسالک و الممالک اصطخری، مطبوع؛
۲. ترجمه حلّ المشکلات حکیم طمطام هندی؛ از هندی به فارسی، که در سال ۱۳۱۲ق در بمبئی چاپ سنگی شده است.
۳. درّه المعانی فی ترجمه
نثر اللّئالی؛ که ترجمه‌ای منظوم است، و در سال ۷۳۲ق به نظم کشیده است، و در سال ۱۳۱۵ق در
استامبول به چاپ رسیده است.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۷۱.
