ابن‌العز شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن احمد آل‌عبدالهادی

شهاب‌الدّین ابوالعباس احمد بن احمد بن عبدالحمید، یکی از شخصیت‌های آل‌عبدالهادی می‌باشد؛ این خاندان، شاخه‌ای از خاندان آلِ‌قُدامه می‌باشد، که به یوسف نوادۀ قدامة بن مقدام منتسب می‌شوند. آل‌قدامه خاندانی علمی، فلسطینیُ‌الاصل هستند، که در گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهادند.

شهاب‌الدّین ابوالعباس احمد بن احمد بن عبدالحمید (۷۰۷-۷۹۸ق/۱۳۰۷-۱۳۹۵م)، معروف بن ابن‌العزّ.
وی در دامنۀ قاسیون به دنیا آمد. از قاضی سلیمان و عیسی مطعم و فاطمه بنت جوهر و تقی‌الدّین بن تیمیّه و هدیه بنت عسکر و دیگران حدیث شنید.
فخر توزری و گروهی دیگر از مکه، زینب بنت شکر از قدس، اسماعیل بن علم و ابوالقاسم بن رشیق و دیگران از مصر، قاسم بن عساکر و ابن‌شیرازی و دیگران از دمشق، و ابن‌دوالیبی و دیگران از بغداد به وی اجازه دادند.
فقه آموخت و اجازه افتا گرفت. از مسندین بزرگ دمشق بود. ابن‌حجر نیز از وی اجازه گرفت.

۱.	↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الدّرر الکامنه، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۲-۱۳۹۶ق.
۲.	↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۵۷-۴۵۸، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.
۳.	↑ ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذّهب، ج۸، ص۶۰۱، قاهره، ۱۳۵۱ق.