احمد بن محمد قطان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد قطان (م.
۳۵۹ق) از فقهای بزرگ
شافعی در
قرن چهارم هجری قمری بود که در سال ۳۵۹ هجری قمری در
بغداد درگذشت.
ابوالحسین احمد بن محمد بن احمد بن قطان بغدادی مشهور به ابن قطّان اهل بغداد بود
و از اصحاب
ابوالعباس بن سریج به شمار میرفت.
دانش
فقه را از استادان نامداری چون
ابن سریج ابواسحاق مروزی و
ابواسحاق شیرازی فرا گرفت.
ابن قطان از فقهای بزرگ
شافعی بود
و در زمان
ابوالقاسم دارکی، مرجعیت علمی بغداد و سپس ریاست مذهب به وی رسید.
ابن قطّان در بغداد کرسی تدریس بر پا کرد
و شاگردان بسیاری پرورش داد.
علی بن احمد بن مرزبان بغدادی و
رافعی، فقه و حدیث را از ابن قطّان فرا گرفته و روایاتی را از او نقل کردهاند.
گفته شده ابن قطان تصنیفاتی در اصول و فروع داشته؛
اما نامی از آنها ثبت نشده است.
ابن قطّان در سال ۳۵۹ هجری
در بغداد درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد بن محمد قطان»، ج۲، ص۸۲.