ابن حیون حسن بن علی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن بن علی بن نعمان (متوفای ۳۹۵ق)، معروف به
ابن حیّون پیشوای
شیعیان اسماعیلی و مسئول
امور حسبیه در
قاهره بود. او سرانجام به سال
۳۹۵ق به علّت تصرّف در اموال امانی نزد او، به دستور
الحاکم بامرالله کشته شد.
حسن
بن علی
بن نعمان بن محمد بن منصور بن احمد بن حیّون، از اهالی مغرب و پیرو مذهب اسماعیلی بود. او در سال ۳۵۳ق همراه پدرش وارد قاهره شد و دانش آموخت. او کتابی در فقه اسماعیلی حفظ کرد و پیشوای شیعیان اسماعیلی شد. عمویش
محمد بن نعمان او را به جای خویش در مسجد جامع به قضا گماشت، سپس «امور حِسْبیه» نیز به او واگذار شد. یکی از روزها هنگام
نماز در
مسجد جامع، مردی مغربیِ اندلسی با داس بر او حمله کرد و سر و صورتش را مجروح ساخت. بلافاصله آن مرد را کشتند و به دار آویختند. پس از آن واقعه، بیست مرد مسلح از وی محافظت می کردند. به علّت تصرّف در اموال امانی نزد او، به دستور الحاکم بامرالله وی را هلاک کرده، جسدش را سوزاندند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۵۸.
