ابن حنزابه (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفضل، جعفر بن فضل (متوفای ۳۹۱ق)، معروف به
اِبْنِ حِنْزَابَه پدرش وزیر خلیفه عباسی
مقتدر بالله و وی نیز چندی وزارت
کافور اخشیدی و پس از او وزارت
احمد بن علی بن اخشید را بر عهده داشت. او که از حافظان ثقه به شمار می‌رفت، سرانجام به سال
۳۹۱ق در ۸۳ سالگی در
مصر درگذشت.
ابوالفضل، جعفر
بن فضل
بن جعفر
بن محمد
بن موسی
بن حسن بن فرات، به ابن حنزابه معروف است و در
بغداد زاده شد. او به مصر رفت و در زمان حکمرانی کافور اخشیدی، به وزارت برگزیده شد و پس از وفات کافور،
حسن بن طفج، حکمران رمله او را دستگیر و زندانی کرد و آزار داد. پس از مدتی، آزاد شد و در سال
۳۵۸ق به
شام رفت. در آن جا
سردار جوهر وی را امان داد و او با احترام و اکرام به مصر بازگشت. وی از حافظانِ ثقه به شمار می‌رفت و در حالی که وزیر بود، مجلس
املای حدیث ترتیب می‌داد، از این رو
دارقطنی، آهنگ «مصر» کرد و از خرمن دانش او بهره‌مند شد و مسندی که ابن حنزابه در سلسله راویان آن بود، برای او نگاشت و از او ثروت عظیمی به دست آورد. دارقطنی و دیگران از او حدیث روایت کرده‌اند. پدرش، وزیر خلیفه عباسی المقتدر بالله بود. کتابی در اسماء رجال و کتابی در انساب، از تألیفات اوست.
او سرانجام در ۸۳ سالگی در مصر درگذشت و بنا به وصیتش، جسد او را به
مدینه منتقل و در خانه‌اش، نزدیک قبر رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)دفن کردند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۴۸.
