ابن ابی ذئب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالرحمان محمد بن عبدالرحمان قرشی (
۸۰-
۱۵۹ق)، معروف به ابن ابی ذئب، از فقها و محدثان
قرن دوم هجری قمری اهل
مدینه بود.
ابوعبدالرحمان محمد
بن عبدالرحمان بن مغیره، معروف به ابن ابی ذئب قرشی عامری مدنی، از طایفه
بنی عامر بن لؤی بود
و به سال ۸۰ق متولد شد
و اهل مدینه به شمار می‌رفت.
از راویانی همچون
عکرمه،
شرحبیل بن سعد،
نافع و
حارث بن عبدالرحمان روایت کرده است و محدثانی همانند
یحیی القطان،
آدم بن ابی ایاس و
عاصم بن علی از وی روایت کرده‌اند. ایشان از فقها و محدثان اهل مدینه بود
و زمانی نیز در
بغداد حدیث می‌کرد
و مدتی سمت
قضاوت را بر عهده داشت.
وی متهم به عقیده
قدریه بود، ولی اکثر رجال‌نویسان آن را ردّ کرده‌اند.
ابن حجر می‌نویسد که ایشان از محدثان
ثقه، راستگو و فردی صالح و باتقوا به شمار می‌رفت.
وی سرانجام به سال ۱۵۹ق یا
۱۵۸ق در
کوفه درگذشت
و در همان جا دفن گردید.
کتاب السنن در موضوع
فقه از جمله آثار اوست که بر اساس کتب فقهی مرتب شده
و شامل ابواب مختلفی از قبیل صلاة، طهارت، صیام، زکات و غیره می‌باشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۲۷، برگرفته از مقاله «محمد قرشی».
