ابراهیم بن احمد مستملی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن احمد مستملی (م.
۳۷۶ق) از محدثان و عالمان
حنفی مذهب قرن چهارم هجری قمری بود که در
بلخ می‌زیست. او شاگرد
ابوبکر طرخانی بود و از او
حدیث آموخت. مستملی نیز کرسی تدریس حدیث داشت و شاگردان بسیاری تربیت کرد و سرانجام در سال ۳۷۶ هجری قمری در بلخ درگذشت.
ابواسحاق ابراهیم
بن احمد بن ابراهیم
بن داوود مستملی بلخی، اصل وی از
بخارا بود؛
اما چون در
بلخ می‌زیست او را از مردمان بلخ به شمار آورده‌اند.
او از شاگردان
ابوبکر عبدالله بن محمد بن علی طرخانی بود و نزد وی به شنیدن و نگارش حدیث می‌پرداخت.
سمعانی وی را دانشمند، آگاه به احادیث، اهل بلخ و از استادان و آشنا به تاریخ بلخ دانسته و می‌نویسد: مستملی راوی صحیح بخاری از
ابوعبدالله فربری بود و به احادیث بسیاری تسلط داشت.
ابواسحاق نه تنها در بلخ، بلکه برای تحصیل دانش به شهرها و سرزمین‌های دیگر ازجمله
مکه مسافرت کرد و احادیث فراوانی از مشایخ آنجا شنید و نوشت.
رجال نویسان اهل سنّت وی را فردی
ثقه، راستگو
و پیرو
مذهب ابوحنیفه دانسته‌اند.
ابواسحاق خود نیز کرسی تدریس حدیث داشت و افرادی همچون
ابوذر هروی و
ابوعبداللّه محمد بن احمد غنجار در مکه و بخارا از وی حدیث شنیدند.
کتاب معجم الشیوخ اثر اوست.
ابواسحاق در سال ۳۷۶ هجری در بلخ از دنیا رفت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم مستملی»، ج۲، ص۵۲.
