ابر در آسمان‌ها (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از موجودات
آسمان‌ها با توجه به
آیات قرآن،
ابرها هستند.
ابرهای رام و مسخّر بين آسمان و
زمین از نشانه‌هاى خدا:
«... وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَيْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ؛
...
ابرهايى كه ميان زمين و آسمان قرار گرفته‌اند، نشانه‌هايى است از ذات پاك خدا و يگانگى او براى گروهى كه عقل خود را به كار مى‌گيرند.»
نزول
تگرگ از
ابرهاى کوه مانند آسمانى:
«أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ ...؛
آيا نديدي كه خداوند
ابرهايي را به آرامي ميراند، سپس ميان آنها پيوند مي‌دهد و بعد آن را متراكم مي‌سازد، در اين حال دانه هاي باران را مي‌بيني كه از آن خارج مي‌شود، و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل مي‌كند....»
شكافته شدن
ابرهاى آسمان در آستانه وقوع
قیامت:
«وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاء بِالْغَمَامِ ...؛
و به خاطر آور روزي را كه آسمان با
ابرها از هم شكافته مي‌شود....»
«با» در «بالغمام» مى‌تواند به معناى «عن» باشد؛ يعنى
ابرها شكافته و آسمان پديدار مى‌شود.
حركت و گسترش
ابرها در آسمان به وسيله
باد:
«اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ ...؛
خداوند همان كسي است كه بادها را مي‌فرستد تا
ابرهائي را به حركت درآورند، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه كه بخواهد مي‌گستراند....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۳۳۱، برگرفته از مقاله «ابر در آسمان‌ها»
