إِقتِباس (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اقتباس: (نَقْتَبِسْ مِّنْ نُورِکُمْ)«اقتباس» در اصل از مادّه
«قبس» به معنای گرفتن شعله‌ای از آتش است؛ سپس به نمونه‌گیری‌های دیگر، نیز اطلاق شده.
(يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ) (همان روزى كه مردان و زنان منافق به
مؤمنان مى‌گويند: «نظرى به ما بيفكنيد تا از نور شما پرتوى برگيريم.» به آنها گفته مى‌شود: «به پشت سرِ خود بازگرديد و نورى به دست آوريد.» در اين هنگام ديوارى ميان آنها زده مى‌شود كه درى دارد، درونش رحمت است و از طرف برونش
عذاب.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اقتباس كه مصدر فعل
نقتبس است به معناى گرفتن قبسى (قطعه‌اى) از
آتش است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اقتباس»، ص۵۹.
