إِعْتَمَرَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اِعْتَمَرَ: (حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ)
«اِعْتَمَرَ» از مادّه‌ «عمره» در اصل به معنای قسمت‌های اضافی است که به ساختمان ملحق می‌کنند و باعث تکامل آن می‌شود؛ اما در اصطلاح شرع به‌ اعمال مخصوصی گفته می‌شود که بر مراسم حج افزوده می‌گردد.

---

(إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ) («صفا» و «مروه» از شعائر الهی است؛ بنابراین، هرکس که حجِّ خانه خدا و یا عمره انجام دهد، باکی بر او نیست که برآن دو طواف کند؛ و سعیِ صفا و مروه به جای آورد و کسی که فرمان خدا را در انجام کارهای نیک اطاعت کند، خداوند نسبت به عمل او قدردان، و از آن آگاه است).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «اعتمار» به معنای زیارت است که اصلش از عمارت گرفته شده، و عمره رفتن و اعتمار را بدین جهت اعتمار گفته‌اند که هر محلی وقتی زیارتگاه مردم شد، آباد می‌گردد، و در اصطلاح شرع به معنای زیارت خانه کعبه است، البته به نحوی که در بین مسلمانان معهود و معروف است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

---