أُوقیِّه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُوقِیِّه: این واژه در قرآن ذکر نشده است و برخی از مفسرین همچون
آیت‌الله مکارم شیرازی در
شأن نزول آیه ۷۵
سوره آل عمران اشاره‌ای به این واژه داشته‌اند. معنای
«اُوقِیِّه» یک دوازدهم
«رِطْل»، معادل هفت مثقال است و جمع آن
«اَواقٍ واَواقِیّ» است.
(وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلا ما دُمْتَ عَلَيْهِ قآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُواْ لَيْسَ عَلَيْنا في الأُمِّيّينَ سَبيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ) (و در ميان
اهل کتاب، كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم
امانت به آنها بسپارى، آن را به تو باز مى‌گردانند؛ و كسانى هستند كه اگر يك دينار هم به آنان بسپارى، به تو باز نمى‌گردانند؛ مگر تا زمانى كه بالاى سر آنها ايستاده و بر آنها مسلّط باشى. اين بخاطر آن است كه گفتند: «ما در برابر امّيّين (غير
یهود)، مسؤول نيستيم.» و بر
خدا دروغ مى‌بندند؛ در حالى كه دروغ بودن آن را مى‌دانند.)
آیت‌الله مکارم شیرازی در
تفسیر نمونه می‌فرماید: اين
آیه، درباره دو نفر از يهود نازل گرديده كه يكى امين و درستكار، و ديگرى خائن و پست بود؛ نفر اول «
عبدالله بن سلام» بود؛ كه مرد ثروتمندى، ۱۲۰۰
اوقِيِّه، طلا نزد او به امانت گذارد، عبداللَّه همه آن را به موقع به صاحبش رد كرد و به واسطه امانت‌دارى
خداوند او را در آيه فوق مى‌ستايد. نفر دوم «
فنحاص بن عازورا» است كه مردى از
قریش يك دينار به او امانت سپرد، «فنحاص» در آن خيانت كرد، خداوند او را به واسطه خيانت در امانت نكوهش مى‌كند.
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُوقیِّه »، ص۸۵.
