أُزاهیر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

أُزاهیر (به ضم زاء) از واژگان نهج البلاغه به معنی غنچه‌ها است.
مفرد آن عبارت است از:

اَزْهار (به فتح الف و سکون زاء) و زُهْرَه ( به ضم زاء و سکون هاء و فتح راء) که به معنى غنچه هستند.

امام علی (علیه‌السلام) در وصف طاووس این واژه را استفاده کرده‌اند.

أُزاهیر به معنی غنچه‌ها است.
مفرد آن عبارت است از:

اَزْهارو زُهْرَه که به معنى غنچه هستند.

موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل است:

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف طاووس فرموده: «فَهوَ كَالاَْزاهيرِ الْمَبْثوثَةِ»
«آن مانند غنچه‌هاى باز شده است.»

(شرح‌های خطبه: )

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۴.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۲۱.
۳.	↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۶۸، خطبه۱۶۵.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۹۱، خطبه۱۶۰.
۵.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۸، خطبه۱۶۵.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۵، خطبه۱۶۵.
۷.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۰.
۸.	↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۶.
۹.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۳۸۴.
۱۰.	↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۵۷.
۱۱.	↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۷۴.