• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَمْت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَمْت: (عِوَجاً وَ لا اَمْتاً)
«اَمْت» به معنای زمین مرتفع و تپه است.



(لَا تَرَى فِيهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا) (كه در آن، هيچ پستى و بلندى نمى‌بينى.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در جمله‌ (لا تَرى‌ فِيها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً) بعضى‌ گفته‌اند: عوج به معناى زمين‌هاى پست، و امت زمين‌هاى بلند است و خطاب آن به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و مراد اين است كه هر كس كه استعداد بينايى دارد، پستى و بلندى در آن نمى‌بيند و معنايش اين است كه هيچ بيننده‌اى نقطه پستى مانند دره و نقطه بلندى مانند تل و كوه نمى‌بيند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۶.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۳۱.    
۴. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۹.    
۶. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۹۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۱۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَمْت»، ص۶۷۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار