أَفْرِغ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَفْرِغ: (رَبَّنآ اَفْرِغْ عَلَیْنا)«اَفْرِغ» از مادّه
«افراغ» به معنای ریختن مادّه سیّالی از ظرف است به طوری که ظرف از آن خالی شود.
(وَ مَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ) (انتقام تو از ما، تنها بخاطر اين است كه ما به آيات پروردگار خويش- هنگامى كه به سراغ ما آمد-
ایمان آورديم. پروردگارا!
صبر و استقامتى كافى بر ما فروريز؛ و ما را
مسلمان بميران.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: تعبير دادن صبر به
افراغ استعاره به كنايه است، به اين معنا كه خود را به ظرف و صبر را به آب و دادن
خدا را به ريختن آب در ظرف و لب‌ريز كردن آن تشبيه كردند، و منظورشان اين بوده كه دل‌هاى ما را لب‌ريز و سرشار از صبر كن تا در برابر نزول هيچ عذابى
جزع نكنيم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَفْرِغ»، ص۵۸.
