أَذَلّین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَذَلِّین: (اولئِکَ فِی الْاَذَلِّینَ)«اذَلِّین» از مادّه
«ذُلّ» به معنای ذلیل‌ترین افراد است.
(إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ فِي الأَذَلِّينَ) (كسانى كه با
خدا و
پیامبرش دشمنى مى‌كنند، آنها در زمره ذليل‌ترين افرادند).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: این آیه مضمون آیه قبلی را که می‌فرمود:
(اَلا اِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ) «منافقین از
حزب شیطان و از زیانکارانند»، تعلیل می‌کند، می‌فرماید: به این علت از خاسرینند که با مخالفت و لجبازی خود با خدا و رسولش دشمنی می‌کنند، و دشمنان خدا و رسول در زمره خوارترین
خلق خدایند.
بعضی از مفسرین
گفته‌اند: علت اینکه تعبیر به اذلین آورد، این بوده که به طور کلی
ذلت یکی از دو متخاصم به مقدار
عزت طرف دیگر است، و وقتی یک طرف متخاصم خدای (عزّوجلّ) است، که همه عزت‌ها از او است، قهرا برای طرف دیگر که دشمن او است چیزی نمی‌ماند مگر ذلت.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَذَلِّین»، ص۳۳.
