• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَبْصَرْنَا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَبْصَرْنَا: (اَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا)
«اَبْصَرْنَا» از مادّه‌ «بصر» به معنای دیدیم می‌باشد.



(وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ) (و اگر ببينى مجرمان را هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان سر به زير افكنده، و مى‌گويند: «پروردگارا! آنچه وعده كرده بودى ديديم و شنيديم؛ ما را بازگردان تا کار شایسته انجام دهيم؛ ما به قیامت یقین داريم»).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: همان‌هايى كه به لقای پروردگارشان کافر بودند، در موقفى از لقاى پروردگارشان قرار خواهند گرفت، كه ديگر نتوانند لقاء را انکار كنند و اينكه مى‌گويند: پروردگارا ديديم و شنيديم، پس ما را برگردان كه عمل صالح كنيم، زيرا داراى ایمان و يقين شده‌ايم، به خاطر اين است كه در آن روز حق برايشان آشكارا گشته، و اين معنا منكشف مى‌شود كه نجات تنها در ايمان و عمل صالح است، ايمان برايشان حاصل شده، درخواست رجوع مى‌كنند تا عمل صالح را نيز تامين نمايند، تا سبب نجاتشان كه گفتيم دو جزء است تمام و كامل بشود و معناى آيه اين است كه چه مى‌شد كه همين مجرمين منكر لقاء اللَّه را مى‌ديدى، كه چگونه سرها نزد پروردگارشان به زير افكنده و در موقفى از لقاء اللَّه قرار گرفته‌اند، كه موقف خواری و ذلت و پشیمانی است، مى‌گويند: پروردگارا با دو چشم خود ديديم و با دو گوشمان‌ حق را شنيديم و تسلیم شديم، پس ما را برگردان تا عمل صالح هم انجام بدهيم، چون يقين برايمان حاصل شد.
خلاصه معنا اين است كه تو امروز آنان را مى‌بينى كه منكر لقاى خدايند، اگر فردايشان را ببينى خواهى ديد كه خوارى و ذلت از هر سو احاطه‌شان كرده و سرها از شرم به زير افكنده‌اند، و به آنچه امروز منكرش هستند اعتراف مى‌كنند، و درخواست مى‌نمايند كه بدين جا برگردند، ولى هرگز برنخواهند گشت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. سجده/سوره۳۲، آیه۱۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۲۷.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۱۵۳.    
۴. سجده/سوره۳۲، آیه۱۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۷۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۵۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۲۱۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۱۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَبْصَرْنَا»، ص۱۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره سجده | لغات قرآن




جعبه ابزار