أنکال (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انکال: (اِنَّ لَدَیْنَا اَنْکَالًا) «انکال» جمع
«نکل» (بر وزن فکر) به معنای زنجیرهای سنگین است؛ و در اصل از مادّه
«نکول»، به معنای ضعف و ناتوانی گرفته شده؛ زیرا زنجیرهایی که بر دست و پا و گردن می‌نهند،
انسان را از حرکت باز می‌دارد و ناتوان می‌سازد. این واژه، در معنای «زنجیر» به کار رفته است، آری، در برابر
آزادی بی قید و شرط و تنعمی که در این
دنیا داشتند، بهره آنها در آنجا اسارت است و آتش.
(إِنَّ لَدَيْنا أَنكالًا وَ جَحيمًا ) (كه براى آنها نزد ما غل و زنجيرها و آتش
دوزخ است)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه انكال به معناى كنده و زنجيرها است.
راغب مى‌گويد: وقتى گفته مى‌شود: فلان نكل عن الشي‌ء معنايش اين است كه فلانى از فلان كار عاجز شد، و وقتى گفته مى‌شود: نكلته معنايش اين است كه من فلانى را مقيد كردم، و كلمه نكل -به كسره نون، و سكون كاف- به معناى طناب پابند
حيوان و آهن لجام آن است، چون هر دو مانع
آزادى حيوان است، و جمع آن أنكال است. و در معناى كلمه جحيم گفته: كلمه جحمة به معناى شدت زبانه‌كشى آتش است، و جحيم هم به اين مناسبت اطلاق شده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أنکال»، ص۸۲.
