آیه صدیقون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه صدیقون به آیه ۱۹ حدید، درباره منزلت صدیقان و
شهداء اطلاق میشود.
به آیه ۱۹
سوره حدید «آیه صدیقون» میگویند: (و الذین آمنوا بالله و رسله اولئک هم الصدیقون و
الشهداء عند ربهم لهم اجرهم و نورهم و الذین کفروا و کذبوا بآیاتنا اولئک اصحاب الجحیم)؛ «کسانی که به
خدا و رسولانش
ایمان آوردند آنها صدیقین، و
شهداء نزد پروردگارشان هستند، بر آنها است
پاداش (اعمال) شان، و نور (ایمان) شان، و کسانی که کافر شدند و
آیات ما را تکذیب کردند اصحاب دوزخند».
«صدیق» صیغه مبالغه از «صدق» است و به معنای کسی است که سرتاپا راستی است، کسی که علمش گفتارش را تصدیق میکند، و نمونه کامل
صداقت است. «
شهداء» جمع «
شهید» از ماده «
شهود» به معنای «حضور توام با
مشاهده» است، خواه با چشم ظاهر باشد یا چشم دل. در این آیه، ممکن است مراد از
شهداء، «
شاهدان بر اعمال» باشد، همانگونه که از آیات دیگر
قرآن استفاده میشود که
پیامبران گواه اعمال امتهای خود هستند، و
پیامبر اسلام «ص» گواه بر آنها، و بر امت اسلامی است، و مسلمانان نیز
شاهد و گواه بر اعمال مردمند. و ممکن است به همان معنی
شهیدان راه خدا باشد، یعنی افراد مؤمن اجر و
پاداش شهیدان را دارند، و به منزله
شهداء محسوب میشوند. البته جمع میان هر دو معنا نیز ممکن است، به خصوص اینکه در قرآن مجید واژه
شهید و
شهداء غالبا به گواهان بر اعمال و مانند آن اطلاق شده است. به هر حال خداوند مؤمنان راستین را در اینجا به دو وصف توصیف میکند: صدیق و
شهید، و این نشان میدهد که منظور از مؤمنان در آیه مورد بحث مقام بالایی از ایمان است، و الا یک مؤمن عادی چگونه میتواند این دو وصف را به خود اختصاص دهد؟
در قرآن مجید جمعی از پیامبران بزرگ و مانند آنان به عنوان «صدق» توصیف شدهاند از جمله
ابراهیم (
سوره مریم ، آیه ۴۱)،
ادریس پیامبر (سوره مریم، آیه ۵۶)
و
حضرت مریم (
سوره مائده ، آیه ۷۵).
و در بعضی از آیات قرآن «صدیقین» همردیف پیامبران ذکر شدهاند (
سوره نساء ، آیه ۶۹).
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیه صدیقون».