در سورهواقعه، مردم را در روز قیامت سه دسته معرفی می‌کند: ۱. اصحاب یمین؛ ۲. اصحاب شمال؛ ۳. سابقون. و دسته سوم را مقرب می‌داند: (اولئک المقربون)؛ «آنها مقربانند».
«سابقون» کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، که در اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی نیز پیشقدمند، آنها اسوه و قدوه مردمند، و امام و پیشوای خلقند، و به همین دلیل مقربان درگاه خداوند بزرگند.
بنابراین اگر بعضی از مفسران پیشگام بودن آنها را تنها به سبقت در طاعة الله (اطاعتخدا) یا نمازهای پنجگانه، یا جهاد، یا هجرت، یا توبه، و امثال آن تفسیر کرده‌اند، هر کدام گوشه‌ای از این مفهوم وسیع را مورد توجه قرار داده‌اند، و نیز اگر در روایات اسلامی گاه سابقون به چهار نفر (هابیل و مؤمنآل فرعون و حبیب نجار، که هر کدام در امت خود پیشگام بودند، و همچنین امیر مؤمنانعلی بن ابی طالب علیه‌السّلام که نخستین مسلمان از مردان بود) تفسیر شده، در حقیقت بیان مصداقهای روشن آن است، و به معنای محدود ساختن مفهوم آیه نیست.
در حدیث دیگری آمده است که رسول خدا فرمود: «آیا می‌دانید چه کسانی پیشگامان به سوی سایه لطف پروردگار در قیامتند؟! اصحاب عرض کردند: خدا و رسولش آگاهتر است، فرمود: آنها کسانی هستند که وقتی حق به آنها داده شود پذیرا می‌گردند، و هنگامی که از حق سؤال شوند آن را در اختیار می‌گذارند، و درباره مردم آن گونه حکم می‌کنند که درباره خودشان».
در حدیثی نیز می‌خوانیم که ابن عباس می‌گوید: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم درباره این آیه سؤال کردم، فرمود: « جبرئیل به من چنین گفته است: آنها علی علیه‌السّلام و پیروان او هستند که پیشگامان به سوی بهشت و مقربان درگاه خدایند به خاطر احترامی که خدا برای آنها قائل شده است».
