آیه (قرآن)

آیه، به معنای علامت ظاهر و روشن است که در محسوسات و معقولات به کار می‌رود.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

آیه، به معنای علامت ظاهر و روشن است که در محسوسات و معقولات به کار می‌رود.
این واژه در موارد گوناگونی به کار رفته است: ۱. قطعه‌ای از قرآن که با شماره مشخص شده است؛ ۲. دلیل و نشانه توحید و معاد ؛ ۳. معجزه ؛ ۴. بنای مرتفع؛ ۵. حکم الهی ؛ ۶. پند و عبرت که در همه آن‌ها علامت بودن لحاظ شده و در این مدخل فقط آیه به معنای اول آن مورد نظر است. در این مدخل از واژه آیه استفاده شده است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۳۳.

۳ - منبع