• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سید محمدباقر حجتی بارفروشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیت‌الله سید محمدباقر حجتی مازندرانی بارفروشی (۱۲۴۸-۱۳۱۱ش)، از علمای شهرستان بابل استان مازندران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری شمسی بود.
وی از مجتهدان تحصیل کرده در حوزه علمیه نجف و از شاگردان بزرگانی چون سید محمدکاظم یزدی، ‌شیخ محمدکاظم آخوند خراسانی صاحب کفایه و شیخ عبدالله مازندرانی به شمار می‌رود.
آیت‌الله حجتی پس از اخذ اجتهاد در نجف به شهر خود بابل برگشت و ضمن اداره حوزه علمیه بابل به فعالیت‌های علمی، فرهنگی و دینی پرداخت و از مبارزان علیه بهائیت بود.



آیت‌ الله سید محمدباقر حجتی مازندرانی (بارفروشی) در حدود سال ۱۲۴۸ش در ملا محله دیوکلا از توابع امیر کلای بابل در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. پدرش سید ابراهیم قبل از تولد فرزندش، از دنیا رفته بود و سید محمدباقر از بدو تولد تحت سرپرستی عمویش سید رحیم، قرار گرفت. وی از تبار علمای بزرگ است و جد اعلای وی آیت‌ الله سید محمد حسینی است.


سید محمدباقر حجتی جهت فراگیری علوم و معارف دینی به بابل رفت و در مدارس روحیه، قادریه و صدر بابل از محضر آیات عظام شیخ محمد حسین شریعتمدار، شیخ حسین بهنمیری، شیخ عبدالصمد مجتهد مازندرانی و سید احمد مدرس کسب فیض کرد. دوران تحصیل وی بسیار پر مشقت و همراه با مشکلات فراوان بود طوری که هر چند بار برای تهیه آذوقه و هزینه تحصیل مجبور بود از بابل به زادگاهش با پای پیاده و در زمین‌های باتلاقی رفت و آمد کند.
وی پس از تحصیل مقدماتی، برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و مدتی در مدرسه‌ای در پامنار تهران اقامت کرد. سپس عازم نجف اشرف شد و حدود ۲۰ سال از محضر آیات عظام سید محمدکاظم یزدی، ‌شیخ محمدکاظم آخوند خراسانی صاحب کفایه و شیخ عبدالله مازندرانی استفاده کرد و به مقام رفیع اجتهاد نایل شد.


از آیت‌ الله سید محمدباقر حجتی با عنوان‌های، عالم عامل، نخبه العلماء الاعلام، مروج الاحکام، نور چشم علما و نور باغ فقها، ستاره آسمان تقوا و شرافت، ‌ماه فروزان و ستاره درخشان، ‌عالم فرهیخته، عادل و پاک‌سرشت و... یاد می‌کنند. نبوغ علمی، شرافت، بزرگواری و عظمت روحی وی، ‌موجب شهرت این عالم جلیل‌القدر در بین فضلا و بزرگان نجف شد.


سید محمدباقر حجتی پس از سال‌ها اقامت در عتبات عالیات، سرانجام با اصرار و پافشاری عده زیادی از مردم بابل و موافقت سید محمدکاظم یزدی، به بابل بازگشت. پس از ورود به بابل، اداره حوزه علمیه را عهده‌دار شد و سال‌ها در مدرسه صدر از سطح تا خارج را تدریس کرد.
آیت‌ الله حجتی مازندرانی ضمن آنکه مجتهدی مسلم و مرجع تقلید عده‌ای از مردم مازندران بود برای موعظه مردم و احیاء سنت‌های دینی تلاش زیادی می‌کرد و اقامه جماعت در مساجد چاله‌زمین و مرحوم استاد را تقبل کرد و تا پایان عمر، افزون بر خدمات فراوان مالی به محرومان، همواره سرگرم تدریس و منبر و موعظه بود و یکی از مخالفان سرسخت بهایی‌ها به شمار می‌رفت و همیشه در منبرشان علیه بهاییت سخن می‌گفت. در مبارزه با بایی‌ها و بهایی‌ها زبانزد مردم بود.


آیت‌ الله سید محمدباقر حجتی بر اثر بیماری ذات الریه بر بستر بیماری افتاد و پس از چندی معالجه و درمان، سرانجام در هفتم بهمن ۱۳۱۱ش در سن ۶۳ سالگی چشم از جهان فرو بست. از آنجایی که مبارزات زیادی علیه بهاییت داشت به همین دلیل شایع است که در نهایت یک پزشک بهایی با تزریق آمپول وی را از بین برده است.


برخی از آثار سید محمدباقر حجتی عبارت‌اند از: تقریرات درس خارج اصول فقه ملا محمدکاظم خراسانی در ۲ جلد، حاشیه بر عروه الوثقی به زبان عربی و فارسی.


سایت تبیان برگرفته از مقاله «آیت‌الله سید محمدباقر حجتی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۹/۰۹/۲۴.    






جعبه ابزار