آیات "محمول مدنی" آیاتی هستند که در زمان حیاترسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به منظور هدایت و راهنمایی مردم از شهر مدینه به دیگر مناطق اسلامی همچون مکه ، حبشه و… برده شده‌اند.
؛ چون مشرکان مکه، مؤمنان اهل مکه را درباره کشتن ابن حضرمی و گرفتن اموال و اسیران در ماه‌های حرام سرزنش می‌کردند، عبدالله بن جحش در نامه‌ای به مؤمنان مکه نوشت: چون کافران شما را به خاطر قتال در ماه حرام سرزنش کنند، شما ایشان را سرزنش کنید که کفر ورزیدند و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و یاران او را از مکه و مسجدالحرام بازداشتند (در واقع آیه فوق را برای آن‌ها نوشت). ۲. آیه ۲۷۸ سوره بقره ( آیه ربا ): (یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله وذروا ما بقی من الربا ان کنتم مؤمنین)
؛ ۴. آیات نخست سوره برائت (توبه)؛ ۵. آیات ۶۴ - ۶۸سوره آل عمران : (قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمة سواء بیننا وبینکم الا نعبد الا الله ولا نشرک به شیئا…).
می‌گویند: چون جعفربن ابی طالب علیه‌السّلام به حبشه رفت، آن جا میان او و کشیشان و راهبان ، مناظره و مباحثه درگرفت. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نیز آیه‌های ۶۴ - ۶۸سوره آل عمران
