آیات فوقیت خداوند
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیاتی از
قرآن کریم بیانگر برتری
خداوند و فوقیت او نسبت به تمام
ماسوی می‌باشد.
واژه فوق ۳۲ بار در قرآن آمده است؛ که به معنای برتری بوده و منظور از فوقیت خداوند در این
آیات، علو و بالا بودن حسی و مکانی نیست؛ زیرا علو مکانی، از اوصاف
اجسام، و خداوند سبحان از آن منزه است؛ بلکه مراد، علو و برتری مقامی و معنوی و احاطه علمی خداوند بر
بندگان و قهر و تسلط و استیلای او بر انسان‌ها است؛ از این رو، تمسک به این آیات برای
جسمیت خداوند و علو مکانی، مردود است.
در چهار
آیه وصف فوقیت به خداوند نسبت داده شده است؛ و آیاتی را که بازگوکننده برتری مقامی و معنوی خداوند سبحان را آیات صفت فوقیت می‌نامند. مانند:
۱.
آیه ۱۸
سوره انعام : ((وهو القاهر فوق عباده وهو الحکیم الخبیر)؛ ) و اوست که بر بندگان خویش چیره است و اوست حکیم آگاه.
۲.
آیه ۶۱ سوره انعام: ((وهو القاهر فوق عباده ویرسل علیکم حفظة)؛ ) و اوست که بر بندگانش قاهر
غالب است و نگهبانانی بر شما می‌فرستد.
۳.
آیه ۵۰
سوره نحل : ((یخافون ربهم من فوقهم ویفعلون ما یؤمرون)؛ ) از پروردگارشان که حاکم بر آنهاست می‌ترسند و آنچه را مامورند
انجام می‌دهند.
۴.
آیه ۱۰
سوره فتح : ((ید الله فوق ایدیهم)؛ ) دست خدا بالای دستهای آنان است.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات فوقیت خداوند».
