آقاحقی خوانساری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آقاحقی خوانساری اصفهانی، از شعراء، عرفا و فضلای
قرن یازدهم هجری
اصفهان میباشد.
آقاحقی خوانساری، از شعراء، عرفا و فضلای
قرن یازدهم هجری است. نسب او به «خواجه حسن ماضی» و از او با چند واسطه به عارف بزرگوار «حافظ سعدالدّین عنایتالله خوانساری» میرسد. از بنی اعمام ملّاعلی حشمتی خوانساری بوده و سالها در
مسجد جامع اصفهان به
وعظ و
خطابه مشغول بوده است. او واعظی خبیر و خطیبی فصیح بوده و در سال
۱۰۳۷ق در خوانسار وفات یافته است. ظاهراً اغلب
رباعی میسروده و این رباعی از اوست:
چون رعد به جز ناله زارم نَبُوَد ••••• چون باد به گوشهای قرارم نَبُوَد
چون اشک که در دیده عاشق گردد ••••• سرگشتگی اَم به اختیارم نَبُوَد
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۳۳.