آسمان و باران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنا به
آیات قرآن، باران از
آسمان نازل میشود.
آسمان، مبدء نزول
باران:
۱. «... وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ...؛
... و از آسمان آبي فرو فرستاد....»
۲. «... أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ ...؛
... خداوند ابرهايي را به آرامي ميراند، سپس ميان آنها پيوند ميدهد و بعد آن را متراكم ميسازد، در اين حال دانه هاي باران را ميبيني كه از آن خارج ميشود، و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند....»
۳. «فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ؛
در اين هنگام درهاي آسمان را گشوديم و آبي فراوان و پي در پي فروباريد.»
۴. «... يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاء ...؛
... آنچه را در
زمین فرومي رود ميداند و آنچه را از آن خارج ميشود، و آنچه از آسمان نازل ميگردد ....» يكى از احتمالهاى معنايى قوى در «و ما ينزل من السّماء» نزول باران است.
۵. «وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ؛
سوگند به آسمان پرباران!» مقصود از «الرّجع» در آيه، باران است.
نيز---)
بارش باران تند، همراه با
رعد و برق از آسمان:
«أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ
وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ ...؛
يا همچون باراني كه در
شب تاریک توام با
رعد و
برق و
صاعقه (بر سر رهگذراني) ببارد....»
خدا، نازل كننده بارانهاى پىدرپى از آسمان:
۱. «... وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَارًا ...؛
... بارانهاي پي در پي بر آنها فرستاديم....» «مدرار» در آيه، استعاره از باران است.
۲. «... يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا ...؛
... تا (باران) آسمان را پي در پي بر شما بفرستد ...»
نزول
تگرگ از ابرهاى
کوه مانند آسمانى:
«أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ ...؛
آيا نديدي كه خداوند
ابرهایی را به آرامي ميراند، سپس ميان آنها پيوند ميدهد و بعد آن را متراكم ميسازد، در اين حال دانه هاي باران را ميبيني كه از آن خارج ميشود، و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۳۲۸، برگرفته از مقاله «آسمان و باران».