آسانی اسلام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از ویژگی‌های
اسلام که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، «سهولت» است.
اسلام، داراى احكامى
آسان براى بندگان:
۱. «... يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ ...؛
... خداوند، آسايش شما را مى‌خواهد، نه زحمت شما را....»
۲. «... وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَكُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛
...
و اگر خدا مى‌خواست، شما را با دستورات سختگيرانه درباره
یتیمان به زحمت مى‌افكند ولى چنين نكرد زيرا خداوند توانا
و حكيم است.»
۳. «... لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا ...؛
... هيچ‌كس تكليفى بيش از مقدار توانايى خود ندارد....»
۴. «لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا ... رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ ...؛
خداوند هيچ كس را، جز به اندازه تواناييش، تكليف نمى‌كند. ... پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم، ما را مؤاخذه مكن. پروردگارا! تكليف سنگينى بر ما قرار مده، آن چنان كه بخاطر
گناه و طغیان، بر كسانى كه پيش از ما بودند، قرار دادى. پروردگارا! آنچه طاقت تحمّل آن را نداريم، بر ما مقرّر مدار....»
۵. «وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ... فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ... ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ... • يُرِيدُ اللّهُ أَن يُخَفِّفَ عَنكُمْ وَخُلِقَ الإِنسَانُ ضَعِيفًا؛
و هر كس كه توانايى
ازدواج با زنان آزاد
پاکدامن با ايمان را ندارد، مى‌تواند با زنان پاكدامن از بردگان با ايمانى كه در اختيار داريد ازدواج كند. ... آنها را با اجازه صاحبان آنان تزويج نماييد،
و مهرشان را به طور شايسته به خودشان بدهيد؛ در حالى كه پاكدامن باشند، يعنى نه مرتكب
زنا شوند، ونه دوست پنهانى بگيرند. ... اين اجازه ازدواج با
کنیزان براى كسانى از شماست كه بترسند از نظر
غریزه جنسی به زحمت بيفتند؛ ... خدا مى‌خواهد با احكام
مربوط به ازدواج با كنيزان
و مانند آن كار را بر شما سبك
و آسان كند؛ زيرا انسان، ضعيف آفريده شده
و در برابر تكاليف سنگين، كم توان است.»
۶. «... مَا يُرِيدُ اللّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ ...؛
... خداوند نمى‌خواهد شما را در تنگنا قرار دهد....»
۷. «... لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ ...؛
هيچ كس را، جز به مقدار تواناييش، تكليف نمى‌كنيم-
و هنگامى كه سخنى مى‌گوييد،
و داورى مى‌كنيد،
عدالت را رعايت نماييد....»
۸. «... لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا ...؛
... هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نمى‌كنيم....»
۹. «الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ...؛
همان كسانى كه از فرستاده (خدا)، پيامبرِ «امّى»
و درس نخوانده پيروى مى‌كنند؛ پيامبرى كه صفاتش را، در
تورات و انجیلی كه به صورت مكتوب نزدشان است، مى‌يابند؛ كه آنها را به معروف دستور مى‌دهد،
و از منكر باز مى‌دارد؛ اشياء پاكيزه را براى آنها حلال مى‌شمرد،
و ناپاكيها را تحريم مى‌كند؛
و بارهاى سنگين،
و زنجيرهايى را كه بر آنها بود، از دوش
و گردنشان برمى‌دارد....»
۱۰.«لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاء وَلاَ عَلَى الْمَرْضَى وَلاَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلّهِ وَرَسُولِهِ ...• وَلاَ عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لاَ أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّواْ وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا ...؛
نه بر افراد ناتوان
و نه بر بيماران
و نه بر كسانى كه چيزى براى
انفاق در راه
جهاد ندارند، گناهى نيست كه در ميدان جهاد شركت نجويند، به شرط آنكه براى خدا
و پيامبرش خيرخواهى كنند؛
و از آنچه در توان دارند، مضايقه ننمايند؛ ...
و نيز گناهى نيست بر آنها كه وقتى نزد تو آمدند كه آنان را بر مركبى براى جهاد سوار كنى، گفتى: مركبى كه شما را بر آن سوار كنم، در اختيار ندارم. از نزد تو بازگشتند در حالى كه چشمانشان از اندوه اشكبار بود....»
۱۱. «... وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ...؛
... ،
و در دين اسلام كارِ سنگين
و سختى بر شما قرار نداد؛ از آيين پدرتان
ابراهیم پيروى كنيد....»
۱۲. «وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ...؛
و ما هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نمى‌كنيم....»
۱۳. «لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ ...؛
بر نابينا
و افراد لنگ
و بيمار ايرادى نيست (كه با شما هم
غذا شوند)،
و بر شما نيز ايرادى نيست كه از خانه‌هاى خودتان (خانه هاى فرزندان يا همسرانتان كه خانه خودِ شما محسوب مى‌شود بدون اجازه خاصّى) غذا بخوريد؛ وهمچنين خانه‌هاى پدرانتان، يا خانه‌هاى مادرانتان، يا خانه‌هاى برادرانتان، يا خانه‌هاى خواهرانتان، يا خانه‌هاى عموهايتان، يا خانه‌هاى عمه‌هايتان، يا خانه‌هاى داييهايتان، يا خانه‌هاى خاله‌هايتان، يا خانه‌هايى كه كليدهايش در اختيار شماست، يا خانه‌هاى دوستانتان، بر شما ايرادى نيست كه بطور دسته جمعى يا جداگانه غذا بخوريد؛
و هنگامى كه داخل خانه‌اى شديد، بر خويشتن سلام كنيد....»
۱۴. «لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ ...؛
بر نابينا
و لنگ
و بيمار اگر در ميدان جهاد شركت نكنند گناهى نيست....»
۱۵. «لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا؛
آنان كه امكانات وسيعى دارند، بايد براى زنان شيرده از امكانات وسيع خود انفاق كنند
و آنها كه تنگدست‌اند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمايند؛ خداوند هيچ كس را جز به مقدار توانايى كه به او داده تكليف نمى‌كند؛ خداوند بزودى بعد از
سختيها آسانى قرار مى‌دهد.»
آسانی تکلیف (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۳۱۵، برگرفته از مقاله «ویژگی‌های اسلام (سهولت)».
