آرتور کریستین سن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آرتور کریستین سن، (در ۱۸۷۵ – ۱۹۴۵) مستشرق دانمارکی است وی در سال ۱۹۱۴ به
ایران آمد و درباره
فرهنگ و
دین و زبان مردم پژوهش و نگارش کرد. بیش از سیصد کتاب، رساله و مقاله از پروفسور کریستین سن در این زمینه بر جای مانده است.
آرتور کریستین سن، مستشرق دانمارکی در ۳۱ دسامبر ۱۸۷۵ میلادی در
کپنهاک، پایتخت
دانمارک به دنیا آمد. وی در دوران تحصیل در دوره متوسطه به زبانشناسی و امور مشرق علاقهمند شد و پس از فراگیری
زبان فرانسه و لاتین و تاریخ، به آموختن زبانهای
فارسی،
عربی،
سانسکریت و
ترکی پرداخت. کریستین سن پس از پایان تحصیلات دانش گاهیاش، برای گردآوری موادی برای رساله دکتری خود درباره
عمر خیام نیشابوری، به کتابخانههای لندن، پاریس و اسپانیا و دیگر جاها سفر کرد و برای نخستین بار با ساختمانها و آثار تمدن شرق و اسلامی در اسپانیا رو به رو شد. وی در ۱۹۱۴ به
ایران آمد و درباره فرهنگ، دین و زبان این کشور، به پژوهش و نگارش پرداخت. دست آورد این سفر و دیگر سفرهای وی به ایران، کتابها و آثار فراوانی در باره لهجهها و فرهنگ مردم ایران است.
کریستین سن در مطالعات لهجهشناسی خود، فقط از نظر زبانشناسی به لهجهها نمینگریست، بلکه در پژوهشهای خود، مسائل و دگرگونیهای تاریخی و قومی را نیز در نظر میآورد و هدفش این بود که صورت کنونی لهجههای مختلف را با بررسی دقیق، تصویر کند و درک روشنی از وضع تحول و تطور زبانهای مادی، پارتی، فارسی باستان، فارسی میانه و زبان ساسانیان به دست آورد.
بیش از سیصد کتاب، رساله و مقاله از پروفسور کریستین سن بر جای مانده است که تتبعات انتقادی بر رباعیات خیام، شعرا و فلاسفه اسلامی، داستان بهرام چوبینه و ایران در زمان ساسانیان از آنهایند. وی سرانجام در سیام مارس ۱۹۴۵، پس از نزدیک به نیم قرن تحقیق در باره تاریخ و فرهنگ ایران، در هفتاد سالگی درگذشت.
ایران در زمان ساسانیان (کتاب)
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۱۱/۰۸.