حسن خلق، به معنای نرمخویی، پاکیزهگفتاری، گشادهرویی و منش زیبا و با دیگران پاکیزه برخورد کردن است. در روایات معصومین (علیهمالسّلام) آثاری برای حسن خلق بیان شده است. جذب خیرات و روزی، ایجاد الفت و انس بین دوستان، عمر زیاد، محو گناه و ... از آن جملهاند.
