یَفْرَقُونَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَفْرَقُونَ: (وَلکِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ) «یَفْرَقُونَ» از مادّه
«فَرَق» (بر وزن شَفَق) به معنای شدت
خوف و ترس است.
«راغب» در کتاب «
مفردات» می‌گوید: این ماده در اصل به معنای تفرق و جدایی و پراکندگی است گویی آن چنان می‌ترسند که می‌خواهد قلبشان از هم متفرق و متلاشی گردد.
(وَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ) (آنها به
خدا سوگند ياد مى‌كنند كه از شما هستند، در حالى كه از شما نيستند؛ ولى آنها گروهى هستند كه مى‌ترسند و از ترس افشاى اسرارشان دروغ مى‌گويند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فرق به معناى دلهره از ضررى است كه احتمال آن مى‌رود، و كلمه ملجا به معناى آن نقطه‌اى است كه آدمى بدان پناهنده و متحصن مى‌شود، و كلمه مغار به معناى محلى است كه انسان در آن فرو رفته، خود را از ديدگان پوشيده و پنهان مى‌سازد، و نيز به معناى غارى است كه در كوه مى‌باشد. و كلمه مدخل از باب افتعال به معناى كوره راهى است كه به زحمت بتوان درون آن شد، و كلمه جماح رد شدن و عبور كردن عابر است به سرعت، و بدون توجه به راست و چپ خود و بدون اينكه چيزى او را از حركت باز بدارد، و معناى آيه روشن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله یَفْرَقُونَ»، ص۶۵۷.
