• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَعْلَمُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَعْلَمُ: (اَللّٰهُ یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ اُنْثی)
یَعْلَمُ: از مادّه «علم» به معنی «آگاهی و دانستن حقیقت چیزی» است.
در این بخش از آیه، سخن از علم وسیع پروردگار و آگاهی او بر همه چیز است، همان علمی که سرچشمه نظام آفرینش و شگفتی‌های خلقت و دلایل توحید است. همان علمی که پایه معاد و دادگاه بزرگ قیامت است، می‌فرماید:
«خداوند از جنین‌هایی که هر انسان یا حیوان ماده‌ای حمل می‌کند آگاه است....»
آری، خداوند از تاریخ تولد جنین و لحظه آن بی‌کم‌ و کاست آگاه است و این از اموری است که هیچ‌کس و هیچ دستگاهی دقیقا نمی‌تواند آن را مشخص کند، این علم مخصوص ذات پاک پروردگار است و دلیل آن هم روشن است، چرا که استعداد رحم‌ها و جنین‌ها کاملا متفاوت می‌باشد و هیچ‌کس از این تفاوت‌ها دقیقا آگاه نیست.
در آیه ۷ سوره طه می‌خوانیم:
(وَ اِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَاِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ اَخْفی) «اگر سخن آشکارا بگویی (یا مخفی کنی) او پنهانی‌ها و حتی پنهان‌تر از آن را نیز می‌داند.»
به این ترتیب در آیات فوق ترسیم روشنی از علم بی‌پایان پروردگار شده است.



به موردی از کاربرد یَعْلَمُ در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یَعْلَمُ (آیه ۸ سوره رعد)

(اللّهُ یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ اُنثَی وَ ما تَغیضُ الاَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدارٍ)
(خدا از جنین‌هایی که هر انسان یا حیوان ماده‌ای حمل می‌کند آگاه است و نیز از آنچه رحم‌ها کم می‌کنند و پیش از موعد مقرّر به دنیا می‌آورند و هم از آنچه افزون می‌کنند و بعد از موقع به دنیا می‌آورند و هر چیز نزد او مقدار معیّنی دارد.)

۱.۲ - یَعْلَمُ در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
این آیه با آیه بعدی‌اش نظیر دنباله‌ای است برای آیه قبلی، زیرا مضمون آن‌ها این است که خدا بر هر چیزی عالم است.

۱. رعد/سوره۱۳، آیه۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۲۱.    
۴. طه/سوره۲۰، آیه۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۰، ص۱۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۳، ص۱۶۱.    
۷. رعد/سوره۱۳، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۱۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۰۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۰.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعْلَمُ»، ج۳، ص۲۱۷-۲۱۸.






جعبه ابزار